Over het ecologische anarchisme

Vandaag las ik een tekst van Thom Holterman, uit maart. De tekst heet 'Murray Bookchin: Sociale Ecologie En Politiek. Op weg Naar Libertair Municipalisme' en is hier te lezen. Deze bijdrage op zijn blog had ik nog niet gelezen. Thom publiceert nu eenmaal vaak, en ook over veel andere dingen dan de teksten van de ecologische denker Murray Bookchin. Thom Holterman gaat in deze tekst uit maart onder andere in op de vraag waarom Murray zich op het einde van zijn leven stevig van het anarchisme afkeerde. Hetgeen Thom niet helemaal begrijpt, en waar hij niet mee akkoord is. Een groot deel van het antwoord ligt wellicht in het gegeven dat Murray niet de geschiedenis wou ingaan als vooral bekend staand om zijn ecologisch anarchisme. Lange tijd was hij de bekendste der 'eco-anarchists', om de Engelse term te gebruiken. Hoe ouder hij werd hoe meer mensen zichzelf ecologische anarchisten begonnen te noemen waar Murray Bookchin weinig mee gemeen had, zoals de naar een primitieve samenleving verlangende en de zich van technologie afkerende anarcho-primitivisten bijvoorbeeld. Toch bleven mensen Murray een anarchist noemen. Hij reageerde daar op door zichzelf geen anarchist maar een 'libertarian socialist', een vrije socialist, te noemen. Gek is dat niet. De oude Bookchin had bijvoorbeeld meer gemeen met neomarxisten, linkse sociaaldemocraten en ecosocialisten dan met de ecologische anarchoprimitivisten. Ook met een "rechts anarchisme" wou hij weinig te maken hebben.